Kom luistert.

Sanseveria.

Als je 'sanseveria' googelt kom je op de meest verschillende sites terecht. Er is een dameskoortje 'de Sanseveria's' dat ons graag verblijdt met humoristische liedjes uit de jaren stilletjes.
Op jeugdsentimenten.net wordt er lustig over gediscussieerd. de plant is gehaat of geliefd. maar in beide gevallen niet dood te krijgen.
Ze siert de cover van 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst. Niet omdat het een mooi plant is, daar valt immers over te twisten, maar omdat elk zichzelfrespecterend café een Sanseveria voor het raam heeft staan. Omdat het echt is, omdat het Belgisch is (voor wat dat nog waard is), omdat ze eens gekocht, nooit, nooit doodgaan. Het zijn listige hardnekkige vrouwentongen, in het Engels is het 'Snake Plant', in Nederland zeggen ze dat het in België voor elk raam stond en volgens natuurwebje is het 'de ideale kamerplant'.
Het is kitsch en kitsch is weer in.

Rede genoeg om ervan te gaan houden.
Ik heb nog een plaatsje op mijn schouw.
Sanseveria kom gauw.

Rustig Rammen.

De Geruchten.

Vanavond gaat in het toneelhuis 'de Geruchten' van Olympique Dramatique en Guy Cassiers in première.
Gisteren zag ik de try-out en ik was onder de indruk.
Geen flashy videobeelden zoals in Wolfskers en Mefisto van Cassiers,
maar wel weer prachtig gebruik gemaakt van techniek zonder het gevoel voor realiteit uit het oog te verliezen.

Hoe een spiegel een hele scène wordt.
Hoe microfoons mee het spel bepalen, hoe ze iemand mee gestalte geven, erotiseren, op de tippen doen staan,... Hoe geluid bijna een eigen personage is.
Vaak kost een voorstelling in het toneelhuis bakken geld om te maken en weet ik achteraf niet altijd of dat de moeite waard was.
Hier was het dat wel en je kan alleen maar hopen dat we er allemaal een voorbeeld aan nemen.
En voor ik helemaal verzuim in lofuitingen, nog gauw ook even een pluim voor Olympique die schijnbaar moeiteloos de grenzen bespeelt van het lichtzinnige humoristische en het rauwe verhaal, waarbij er ongetwijfeld een heel groot deel van de pluim naar Hugo Claus gaat die het boek 'De Geruchten' schreef, waarop deze voorstelling gebaseerd is.
Komt bij op het lijstje: te lezen boeken.

En voor jullie zeker bij op het lijstje: te kijken toneelstukken.

Vernissage.

Vijf voor vijf.

Het is vijf voor vijf. het mooiste licht van de dag.
de avond valt. en laat nog even glanzen.
ik loop in de straat en naast mij worden de rolluiken naar beneden gelaten. geen tijd voor schoonheid. wij willen alleen zijn en liefst gesloten.

Bochtenwerk.