Kom.
waaruit of
hoe
ik besta
dat baart u zorgen
maar legt uw onrust
toch aan wal
wij zijn geen zeevoud
van verwarring
hoogstens dobber ik wat rond
van oeverloos verlangen
en elke stormnacht
drijft ons verder
wij wachten op de ochtend
die geurt
naar dauw en warme armen
kom
sla ze om me heen.
1 opmerking:
Het is niet geheel van mijn gewoonte mijn ongezouten mening te spuien op andermans werk, daar ben ik te narcistisch voor, maar dit schone gedicht verdient de volle aandacht om weg te dromen.
Het vraagt om gestolen te worden, ondanks de oproep van je website.
Een reactie posten