Op hoop van zegen.
Hoe de dag weer morgen wordt
de plooien in je warme vel
de nacht uitdrukken
en jij nog even
kwijt zal zijn
hoe ik opnieuw
op je lauweren
te rusten
leg
wat kwijt moet
mij ontvelt
geef me je mantel van geweten
ik ben niet klaar voor eigen benen
wankel langzaam
met moeders uitgestrekte armen in gedachten
-op hoop van zegen-
een dag tegoed
6 opmerkingen:
echt echt knap ... v
respect echt chic :)
Ik word er stil van.
Jij kan schrijven
Fijne zinnen, leuke beelden. 't Is mooi.
Prachtig gedicht, echt.
Een reactie posten