Boek. Zon. en ondergedompeld.
Het zijn rare dagen.
van onderdompeling.
van eindeloos rode zetels en theater van idealen.
van voluit.
daartussen lees ik.
en lees ik uit.
het uitlezen van een boek is iets ergs dubbels.
sommigen houden er niet van.
omdat het dan gedaan is.
je komt weer in de echte wereld en hebt niets meer om in te verdwijnen.
ik vind het fijn.
het naderen van de laatste pagina's,
het alsmaar dunner worden van het stuk boek in je rechterhand.
het is niet onverwachts, daarvoor is een boek lezen te fysiek,
en al was het geen geweldig boek.
het einde, zit vaker goed,
er is over nagedacht,
er wordt veel aandacht aan geschonken
de laatste zinnen,
zijn diegene moeten zinderen en blijven
je leest ze
je leest ze nog een paar keer
aarzelt nog even
en slaat dan het boek dicht
even rust
en weer verder.
er is zon.
en een wereld buiten.
daar moet ik even heen.
