C'est la lumière. on verra.

Celine heeft honger.

Stroomloos.

Maandagavond zaten we zo'n kleine twee uur zonder stroom. Allemaal verbaasde gezichten die zich afvroegen 'of het in heel de straat was'. Iedereen een beetje richting kwijt, maar wat overblijft is een gezellig gevoel. Komt het door al de kaarsjes, of door de samenhorigheid?

Novemberochtendlicht geurend naar speculaas en blozende wangen.

Op zich misschien niet zo'n bijzondere foto, maar een verademing, een stukje genieten op maandagochtend, een zon die aarzelt en ook net even langer blijft liggen, omdat het een mooi weekend was.

Het rariteitenkabinet speelt vals.

Charlien en Maarten zorgden voor een fijne avond.
als je kan, ga zeker kijken. of nodig ze uit in uw living.
Ze spelen nu zaterdag (misschien zondag) in de Arenbergschouwburg.
Meer info (en maarten) vind je hier.

<< net gemist

Op hoop van zegen.

Hoe de dag weer morgen wordt
de plooien in je warme vel
de nacht uitdrukken
en jij nog even
kwijt zal zijn

hoe ik opnieuw
op je lauweren
te rusten
leg
wat kwijt moet
mij ontvelt

geef me je mantel van geweten
ik ben niet klaar voor eigen benen
wankel langzaam
met moeders uitgestrekte armen in gedachten
-op hoop van zegen-

een dag tegoed